Krótki przegląd Islandii
Kiedy ktoś po raz pierwszy słyszy nazwę Islandia, na myśl przychodzi mu śnieg i lód. Mózg szybko orientuje się, że to musi być bardzo zimny kraj, coś w rodzaju lodówki. Zgodnie ze swoją nazwą i wszelkimi wyobrażeniami, jakie można z niej wynieść, Islandia jest zimnym krajem. Nie tak wielu imigrantów z cieplejszych krajów woli mieszkać w Islandii.
Więc oprócz temperatury odczuwalnej nad Islandią, co wyróżnia się dla kogoś, kto planuje przeprowadzkę do Islandii? Chociaż Islandia jest określana jako kraj nordycki, jest również uważana za kraj skandynawski ze względu na historyczne, kulturowe i językowe powiązania z pierwotnymi krajami skandynawskimi.
Islandia jest krajem wyspiarskim położonym na północnym Atlantyku, a jej stolicą jest największe miasto Reykjavík. Reykjavík i otaczające go obszary w południowo-zachodniej części kraju są domem dla ponad dwóch trzecich ludności.
Geografia Islandii
Geologicznie i wulkanicznie, Islandia jest bardzo aktywna. Składa się z płaskowyżu charakteryzującego się górami, lodowcami, polami piasku i lawy oraz wieloma rzekami lodowcowymi, które spływają do morza po nizinach, co odpowiada za umiarkowany klimat.
Prąd Zatokowy zapewnia również łagodny klimat, który sprawia, że kraj ten jest jednym z najbardziej wysuniętych na północ zamieszkałych miejsc na naszej planecie.
Historia Islandii
Ponad 1000 lat temu, Islandia została założona podczas epoki eksploracji przez Wikingów. Kraj ten został zasiedlony przez mieszaną ludność celtycką i nordycką. Wczesna osada składa się z norweskich żeglarzy i poszukiwaczy przygód, którzy prowadzili dalsze wyprawy do Grenlandii i Vinlandii, wybrzeża Ameryki Północnej.
Islandia znajduje się około 500 mil od Szkocji i jest najbliższym sąsiadem Europy. Odegrał on dużą rolę w cywilizacji europejskiej w całej jej historii. Największym osiągnięciem literackim średniowiecza są sagi islandzkie, które opowiadają o heroicznych wydarzeniach, jakie miały miejsce w okresie zasiedlania wyspy.
Życie kulturalne w Islandii
Islandczycy mają bogatą i zróżnicowaną kulturę. Dobrze znany ze swojego dziedzictwa piśmiennictwa, który rozpoczął się w12 wieku i kilka tradycyjnych sztuk, takich jak rzeźba w drewnie, srebro rzemiosła i tkania.
Islandia ma środowisko kulturalne, które wspiera różne działania kulturalne, takie jak profesjonalne teatry, muzea, galerie sztuki, opera, księgarnie, orkiestra symfoniczna i kina. Odbywa się tu również coroczny międzynarodowy festiwal sztuki.
Rząd Islandii
Konstytucja Islandii została przyjęta w 1944 roku. Ustanowiła ona demokrację parlamentarną z wybieranym prezydentem jako głową państwa.
Uprawnienia prezydenta są zbliżone do uprawnień głowy państwa w demokracjach zachodnioeuropejskich. Jednak faktyczna władza spoczywa w rękach 63-osobowego parlamentu zwanego Althingiem (Althingi).
Islandia posiada jednoizbowe ustawodawstwo i jedno z najstarszych zgromadzeń ustawodawczych na świecie, którego członkowie pełnią czteroletnie kadencje do czasu rozpisania nowych wyborów przez parlament.
Władza wykonawcza jest nadzorowana przez gabinet, który musi mieć poparcie większości w parlamencie i unikać wotum nieufności, chyba że musi podać się do dymisji. Ponadto, obywatele mają zapewnione prawa obywatelskie, jakie występują w demokracjach zachodnich.
Gospodarka Islandii
Gospodarka Islandii w dużej mierze opiera się na rybołówstwie i produkcji szerokiej gamy produktów rybnych. Obejmuje on jednak również produkcję i inne usługi. Każdy, kto przeprowadził się do Islandii, musi być gotowy do ciężkiej pracy, zarabiania na życie i ulepszania społeczeństwa.
Jak tylko przybędziesz do Islandii, powinieneś pozbyć się myśli, które miałeś na temat tego kraju i przyjąć rzeczywistość. Aby zobaczyć więcej sposobów na to, jak radzić sobie z oczekiwaniami i niespodziankami imigrantów na Islandii, sprawdź to.
Eksport stanowi dwie piąte produktu narodowego brutto, pomimo niewielkiej populacji Islandii, gospodarka jest nowoczesna, a poziom życia można porównać z innymi czołowymi krajami europejskimi.
Religia w Islandii
W Islandii panuje wolność wyznania. Od połowy XVI wieku dominującą religią jest wyznanie luterańskie, a około dwie trzecie mieszkańców należy do wspieranego przez państwo Kościoła Ewangelicko-Luterańskiego.
