De Noorse Buhund, ook bekend als Norsk Buhund, is een lieveling van veel hondenliefhebbers. De hond is een wonder vanwege zijn verschillende gebruiksmogelijkheden door de eigenaren, waaronder herdershond, waakhond en oppashond. Eigenlijk is de Noorse Buhund de veelzijdige hond bij uitstek.

Naast de Noorse elandhond is de Noorse Buhund een populaire hond waarvan het bestaan teruggaat tot de Vikingtijd. De Noorse Buhund is middelgroot, heeft een licht frame en een compact lichaam. De Noorse Buhund is een allround hond, want ze fungeerden als herders en bewakers.

Buhund betekent thuis, dus de Noorse Buhund kan met gemak allerlei sporten en hondenwerk aan. Ze gaan ook met liefde om met de mensen en begeleiden zelfs de eigenaren bij het hoeden van vee en het bewaken van boerderijen. De Noorse Buhund jongensnamen zijn Duke, Charclie, Max, Jake, Cooper en Bailey, terwijl de meisjesnamen Lucy, Bela, Molly, Daisy en Roxy zijn.

Korte geschiedenis van de Noorse Buhund

De Noorse Buhund komt oorspronkelijk uit Noorwegen. De geschiedenis documenteert dat de honden naar Noorwegen reisden met de schepen van de Vikingen, aangezien het ras is gevonden in Vikinggraven uit 900 na Christus. Omdat de overblijfselen van Noorse Buhund in de Vikinggraven zijn gevonden, wordt aangenomen dat ze samen met hun meester zijn begraven. Bovendien is het ras verwant aan andere rassen, waaronder de Noorse elandhond en de Zweedse Valkhund.

Uiterlijk en grootte van de Noorse Buhund

Ook bekend als Noorse herdershond, de Buhund is middelgroot. Het is ook een zuiver ras dat behoort tot de familie van de keeshond. De hond heeft een wigvormig hoofd terwijl de neus zwart is. De levensduur is 12 tot 15 jaar en ze zijn er voornamelijk in twee kleuren, tarwe en zwart.

De hoogte van de Noorse Buhund hangt af van het geslacht. Terwijl de vrouwtjes bijvoorbeeld tussen de 41 en 45 cm zijn, zijn de mannetjes tussen de 43 en 47 cm. Bovendien wegen de vrouwtjes tussen de 12 en 16 kg, terwijl de mannetjes tussen de 14 en 18 kg wegen.

Gezondheid van de Noorse Buhund

Ondanks dat het een gezond ras is, kan de Noorse Buhund lijden aan heupdysplasie en oogaandoeningen. In sommige gevallen is het gevoelig voor de ziekte van von Willebrand, een bloedingsstoornis. Als gevolg hiervan moet je, voordat je een Noorse Buhund koopt, vragen naar de papieren die de testen van de drie ziekten aangeven. De tests kunnen worden uitgevoerd met inteeltcoëfficiënt calculators, screeningschema’s en DNA-tests.

Gebruik van Noorse Buhund

In het verleden werd de Noorse Buhund gebruikt bij het hoeden. Het belangrijkste dier waarbij hij hielp was het schaap en daarom staat hij ook bekend als Noorse herdershond. Naast het hoeden helpt de hond de eigenaar ook bij het jagen en andere huishoudelijke taken.

Door hun gehoorzaamheid, die uniek is in vergelijking met andere rassen, speelt de Buhund een belangrijke rol bij het opsporen van drugs en het begeleiden van mensen. Door zijn speelsheid is hij geliefd bij veel mensen en ze spelen er graag mee.

Wereldwijd fokken

Naast Noorwegen hebben ook andere landen interesse getoond in het fokken van dit soort honden. Daarom zijn enkele van de landen die met succes de Noorse Buhund fokken Sauda, de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk.

Beschermend Vermogen

De Noorse Bihund is zo vriendelijk. Daarom hebben ze niet de capaciteit om een individu te beschermen. Dit betekent dat hij in plaats van de indringers te achtervolgen, vriendelijk zal zijn en met ze zal spelen. Aan de andere kant blaffen sommigen krachtig, wat betekent dat ze de taak om mensen te beschermen tegen indringers zorgvuldig opvatten.

Training

Omdat ze tot de familie van de keeshonden behoren, zijn zulke rassen meestal moeilijk te trainen. Een ander ras dat moeilijk te trainen is, is het noordelijke ras. Toch zijn de Noorse Buhunds iets gemakkelijker te trainen. Een van de redenen hiervoor kan zijn dat ze vriendelijk en speels zijn als het op mensen aankomt.

Hoewel het een uitdaging is om ze te trainen omdat ze meestal hun eigenschap van onafhankelijkheid willen behouden, zijn ze zeer gemotiveerd om voedsel te eten. Hierdoor leren ze dingen zoals klikken. Bovendien, omdat ze de meeste dingen zelf willen doen, kan het een beetje moeilijk zijn voor de trainer om ze te overtuigen en ze hun aandacht erbij te laten houden.

Voeding

Noorse Buhunds hebben geen dieetvereisten, wat betekent dat ze uitgebalanceerd hondenvoer eten. Ze moeten ook regelmatig van vers water worden voorzien. Wat voeding betreft, moeten ze minstens twee keer per dag te eten krijgen. Bovendien kunnen ze, omdat ze van eten houden, overgewicht krijgen. Daarom mogen ze niet te veel traktaties krijgen.

Temperament

Een gezin dat op zoek is naar een vriendelijk nieuw gezinslid hoeft niet verder te zoeken. Ze zouden een Noorse Buhund moeten overwegen, want ze zitten vol energie, zijn vrolijk en aanhankelijk. De Noorse Buhund heeft een grote ruimte nodig om te spelen omdat ze altijd bezig zijn met wat ze leuk vinden.

De voordelen van een Noorse Buhund in huis

• Een scherpe waakhond omdat hij niet agressief is in vergelijking met andere honden zoals de Fila Brasilerio en de Pit Bull Terrier.
• Het is een vrolijke, spraakzame en hardwerkende hond.
• Ze zijn ook een onverschrokken ras en proberen graag nieuwe ervaringen uit.
• Noorse buhund is niet groot, maar middelgroot
• De hond heeft een geweldig gehoor omdat hij goed ontwikkelde zintuigen heeft, waardoor hij dingen op kilometers afstand goed kan horen.
• Omdat de Noorse buhund graag en veel speelt
• Het ras is trouw aan zijn familie en dat is de reden dat sommige overblijfselen in Vikinggraven zijn gevonden.

De nadelen van het hebben van een Noorse Buhund in huis

• De Noorse buhund blaft veel in tegenstelling tot de Noorse elandhond, omdat ze meestal conversationeel zijn.
• Dit type hond doet het meestal niet goed met andere huisdieren, inclusief andere honden, ze zijn graag op zichzelf.
• De andere Noorse Buhund zijn meestal moeilijk te vinden in vergelijking met de andere Noorse honden en dit betekent dat ze hoog geprijsd zijn.
• Omdat ze graag op onderzoek uitgaan en graag onafhankelijk willen zijn, kan het soms een uitdaging zijn om ze te trainen
• Omdat de Noorse Buhund geen hypoallergeen ras is, is verharen een groot probleem omdat ze jaarlijks twee vachtcycli doorlopen.