Verhuizen naar en verblijf in Denemarken als buitenlandse student
Dit is een gastbijdrage van Fredrick Awino, een expat die in Denemarken woont. Wij zijn er trots op zijn ervaringen, opvattingen en adviezen voor nieuwkomers in Denemarken en mogelijk ook Scandinavië te publiceren. Veel plezier…
Toen ik opgroeide in een dorp in de buitenwijken van Kenia, koesterde ik altijd het eigenaardige verlangen om een voorproefje te nemen van een geavanceerde westerse opleiding. Omdat ik goed kan lezen, wist ik dat het onderwijssysteem in Europa en Amerika in vergelijking geavanceerder is dan wat wij thuis in Kenia hadden.
Dus toen ik werd toegelaten tot mijn Bachelor of Science in Environmental Studies aan de Kenyatta Universiteit in Kenia, zette ik mijn eerste stap op weg naar deze droomreis naar Europa. Ik moest goede cijfers halen, vaardigheden in mijn hoofdvakken aanscherpen, en mijn interesses in wetenschappelijk onderzoek aanscherpen. Dit harde werken wierp uiteindelijk zijn vruchten af, want daardoor kon ik gunstig concurreren voor toelating tot de Europese universiteiten
Na mijn studie Milieukunde was het voor mij nu nog duidelijker dat ik mijn postdoctorale studies in Europa moest volgen, waar landen toonaangevend zijn op het gebied van milieuacties als groene energie, afvalbeheer, groen ondernemen, en de hele groene revolutie. Voor mij zou een dergelijke studie mij aanzienlijk helpen bij het aanscherpen van geavanceerde kennis op dit gebied.
Mijn wens om in Europa te studeren was ook een natuurlijk antwoord op het onverzadigbare menselijke verlangen om gewoon de wereld te verkennen, er zoveel mogelijk van te leren, en die kennis te gebruiken om maatschappelijke veranderingen te leiden. Instinctief hebben mensen de vreemde gedachten om nieuwe ervaringen op te doen, nieuwe plaatsen te bezoeken, en gewoon om te gaan met mensen van verschillende geloofsovertuiging, ras, cultuur, en levensopvattingen. Dus, ik was geen uitzondering. Jarenlang had ik het verlangen om vanuit mijn geboorteland Kenia de rest van de wereld te bezoeken met het vliegtuig. Ik leefde in de hoop dat ik op een dag, hoewel ik niet zeker was van de timing, deze droom zou verwezenlijken.
Na het voltooien van mijn bachelor in milieustudies in Kenia (Kenyatta University om precies te zijn), heb ik een reeks aanvragen ingediend om een masteropleiding te volgen aan Europese universiteiten waaronder Lund, Upsala, Jönköping, Arhus en de universiteit van Kopenhagen, maar ik ben nooit op de toelatingslijst gekomen. Het beste wat ik me kan herinneren is toen ik de eerste persoon op de reservelijstwas (Op de reservelijst staan de studenten die wel in aanmerking komen voor toelating, maar die vanwege het beperkte aantal studenten voor de specifieke cursus op deze wachtlijst zijn geplaatst. Als een andere student die is toegelaten niet komt opdagen, kun je het geluk hebben als vervanger te worden opgenomen).
Na de verschillende mislukte pogingen om rechtstreeks toegelaten te worden, wat ook betekende dat ik geen beurs kon krijgen (beurzen worden alleen toegekend aan studenten die al een bewezen rechtstreekse toelating tot een opleiding hebben), begon ik aan een laatste test van het lot. Ik heb mijn aanvraag ingediend bij de Universiteit van Aarhus (Msc. Agro-Environmental Management), en de Universiteit van Zuid-Denemarken (MSc. Milieu- en Hulpbronnenbeheer. Deze keer had ik het geluk aan mijn kant, want ik werd toegelaten tot de opleiding van mijn keuze aan de universiteit van Zuid-Denemarken.
Toelating tot de Universiteit van Zuid-Denemarken in Esbjerg
De toelating bracht mij een gevoel van opluchting, omdat het een bevestiging was dat mijn academische achtergrond goed genoeg is om aan de normen van Europese universiteiten te voldoen. Weet u, nadat ik er meerdere malen niet in geslaagd was een toelating te krijgen, dacht ik dat de door mij ingediende cijferlijsten de toelatingscommissies van de specifieke universiteiten er misschien niet van hadden overtuigd dat ik de strengheid en de complexiteit van de studie daar aan zou kunnen.
Dus wanneer deze toelating voor MSc. Milieu- en Hulpbronnenbeheer aan de Universiteit van Zuid-Denemarken kwam ik eindelijk van mijn zelftwijfel af, maar moest ik wel een nieuwe golf van uitdagingen aangaan. Ik moest zoveel doen om mijn reisdocumenten en verblijfsvergunning te regelen en voor onderdak in Denemarken te zorgen. Gelukkig woont mijn zus in Denemarken, dus het onderhoud en de accommodatie waren geregeld. Het voornaamste struikelblok was nu om mijn eerste semester te betalen en mijn vliegticket te kopen. Elke student die aanvragen heeft ingediend bij universiteiten in het buitenland kan bevestigen hoe moeizaam en veeleisend het is om door te komen met documentatie, bewijs van academische bekwaamheid, Engelse taalvaardigheidstests, reisdocumenten, en het moeilijkste van alles is het betalen van het collegegeld voor het eerste semester kan zijn.
Mijn financiële behoeften als student in Denemarken
In tegenstelling tot andere landen zoals Zweden, waar van een student wordt verlangd dat hij aantoont over voldoende financiële middelen te beschikken om in het dagelijkse levensonderhoud te voorzien, huur en collegegeld te betalen, is Denemarken inschikkelijk. Ze eisten alleen dat ik het eerste semester betaalde en zelf verantwoordelijk was voor de andere benodigdheden tijdens de studie.
Zonder nodeloos gedetailleerd te zijn, moet ik bekennen dat de tijd en de middelen die ik nodig had om mijn studiekans aan de universiteit van Zuid-Denemarken te grijpen, kolossaal waren, althans voor iemand die net zijn undergraduate had beëindigd zonder voldoende spaargeld om rond te komen.
Als er iets is wat ik iemand zou aanraden die om welke reden dan ook naar het buitenland wil verhuizen, om geen compromissen te sluiten, is het wel het plannen van de financiën. Niemand zal u ook maar enige financiële steun bieden als er niet zo’n voorafgaande overeenkomst was. Zij kunnen zelfs de financiële vereisten niet aanpassen aan uw situatie.
Het is belangrijk om altijd een overschot aan geld te hebben voordat u begint met het proces van verhuizen uit uw land, omdat u zich halverwege kunt realiseren dat de financiële vraag gewoon te hoog is en uiteindelijk verliest wat al is uitgegeven. Ik had het geluk de steun van mijn broers en zussen te hebben, zonder wie ik alles had kunnen opgeven.
