Nie może być ciekawszej lektury niż ta, która sięga epoki wikingów. Dziś śluby są powszechnymi wydarzeniami, w których dwoje zakochanych spotyka się, aby złożyć przysięgę przed świadkami. Ale jak wyglądały śluby w czasach wikingów?

Uwielbiam śluby tak jak każdy inny człowiek. Tylko na weselach ludzie zbierają się na zaproszenie dwojga zakochanych, aby być świadkami ich wymiany przysiąg na dozgonne zobowiązanie małżeńskie. Jak każdy miłośnik wesel może zaświadczyć, uroczystości te są zawsze bardzo kolorowe, z wesołymi ludźmi, pięknie udekorowanymi tortami i wieloma innymi atrakcjami.

W epoce wikingów ślub był uważany za wydarzenie starannie i misternie zaplanowane. Wiązało się to z rozpoczęciem negocjacji finansowych, a kończyło się wręczeniem porannych prezentów od pana młodego dla panny młodej po ceremonii (wesele wikingów).

W kulturze Wikingów małżeństwo było ważnym elementem. Śluby wikingów, a raczej norweskie śluby, łączyły zarówno pannę młodą i pana młodego, jak i ich rodziny. Uroczystości weselne trwały około tygodnia i odbywały się latem, aby uniknąć braku możliwości dojazdu na miejsce wesela lub śnieżnej zimy.

Negocjacje w sprawie wesela wikingów

Ojciec dziewczyny musi zabrać córkę na różne rynki i targi, aby gotować dla niego i zapewnić, że jej dostępność do małżeństwa jest znana. Sojusze obu rodzin były czynnikiem motywującym do zawarcia rzadko spotykanego małżeństwa miłości i wikingów. Miłość miała przyjść później, po tym jak para zapozna się ze sobą.

Negocjacje rozpoczynał potencjalny pan młody, a także delegacja wpływowych mężczyzn, którzy przybywali do domu wybranki. W tym domu ustalano trzy opłaty, w tym morgedn-gifu, czyli poranny prezent, cenę za pannę młodą, czyli mundr, oraz Heiman fylgia, czyli posag.

Ustalenie daty ślubu z wikingami

W mitologii nordyckiej Odyn i Frigg byli uważani za ważnych bogów. Wikingowie wyznaczali dni ślubu na piątki, a głównym powodem było uhonorowanie bogini małżeństwa, Frigg. Inne względy przy ustalaniu daty ślubu to czas potrzebny na przygotowanie miodu pitnego, zdobycie zapasów niezbędnych do zakwaterowania i wyżywienia różnych gości oraz pogoda.

Przygotowania do ślubu wikingów

Przed ceremonią ślubną panna młoda miała spędzić czas z mężatką oraz jej matką. W tym czasie zdejmowany jest krąg noszony przez dziewczęta na rozpuszczonych włosach, kransen, który zazwyczaj jest przechowywany w zaufaniu dla przyszłej córki panny młodej. Podczas uroczystości i ślubu kransen zastępuje się koroną małżeńską.

Korona była uważana za pamiątkę rodzinną, a wykonywano ją z plecionej słomy lub pszenicy albo ze srebra. Panna młoda również się kąpała. Po tym, będzie ubrana w nowe ubrania, jak otrzymała obowiązki matki i żony. Oprócz panny młodej, pan młody również musiał poddać się pewnym rytuałom, w których uczestniczyli żonaci przyjaciele mężczyzny oraz ojciec.

Fryzury ślubne wikingów

Włosy panny młodej były ważne, ponieważ symbolizowały seksualność. To było ważniejsze niż nawet suknia ślubna. Korona, którą panna młoda odziedziczyła po matce, była ozdobiona kilkoma ornamentami. Długie włosy miały więcej ozdób w porównaniu do krótkich włosów. Oprócz panny młodej, pan młody również zakładał ozdobne szaty i nosił symbol Thora, który zawierał młoty i topory, symbolizujące silne małżeństwo.

Ceremonia ślubna

Ceremonię prowadził kapłan lub Gothi. Wstępną częścią ceremonii była inwokacja bogów poprzez rytuał Blot. Polegała ona na spuszczaniu krwi ofiarnej na małe figurki bogów oraz na czoła uczestników. Krew symbolizowała połączenie ludzi i bogów.

Po Bloti Panna Młoda i Pan Młody przystąpili do składania przysięgi małżeńskiej. W tym momencie pan młody ofiarowywał swój nowo zdobyty miecz rodowy pannie młodej, która trzymała go w zaufaniu dla przyszłego syna. To właśnie po tym wydarzeniu para wymieniła obrączki, a przypieczętowaniem ich ślubnej przysięgi było przekazanie ich nad rodowym mieczem.

Miecz Wikingów

Oprócz obrączek, para wymieniła się mieczami wikingów. Pan młody dawał pannie młodej rodowy miecz, a ona miała go zachować dla ich przyszłych synów. Następnie panna młoda podarowała panu młodemu miecz dla przodków. Symbolizował on przekazanie przez ojca ochrony panny młodej mężowi i był czynnikiem jednoczącym obie rodziny, ponieważ wspierały się one wzajemnie.

Poświęcenie zwierząt

Ofiary ze zwierząt były częścią ślubów Wikingów, a składano je w celu otrzymania błogosławieństwa od bogów płodności. Po obrzędach przedślubnych rozpoczynała się ceremonia ślubna, podczas której rodzina panny młodej wypłacała rodzinie pana młodego posag. Rytuał obejmował inkantacje i ofiary ze zwierząt.

Zwierzęta składane w ofierze związane były z bogami płodności, a kozła zabijano dla Thora. Złożyli również ofiarę dla Freyji, bogini śmierci, walki i płodności z samicy świni. Kolejną ofiarę z dzika lub konia składano Freyrowi, bogu słońca, deszczu, płodności i pokoju. Na koniec kapłan składał w ofierze zwierzę.

Piękne skrypty ceremonii ślubnej wikingów

Ceremonia Ślubu Ręcznego: Mimo, że handfasting był dla pogan, wikingowie również go używali. Ceremonia polegała na wiązaniu pewnych ubrań lub sznurków, podczas gdy urzędnik udzielał im ślubu i wiązał ich.

Ceremonia miodowa: Miód pitny był częścią rytuału ślubnego, a po ceremonii zarówno pan młody, jak i panna młoda otrzymywali wystarczającą ilość miodu pitnego, aby starczyło im na jedną pełnię księżyca.

Tradycje i rytuały weselne wikingów

Śluby wikingów odbywały się w piątki.

Panna młoda i pan młody wymienili się mieczami i obrączkami
Młot Thora siedział na kolanach panny młodej: imitacja Mjolnirona
Panna młoda przechodziła rytuały panieństwa

Pan młody poddał się rytuałom ceremonii miecza
Ogromna uczta w stylu Wikingów zostanie przeprowadzona
Podczas ceremonii ślubnej, po zawiązaniu węzła musi być dużo miodu pitnego.

Nordyccy bogowie byli zaangażowani w ślub
Wikingowie pobierali się z powodów finansowych i prawnych, a nie z miłości
Przed ustaleniem daty ślubu wzięto pod uwagę kilka czynników, takich jak pogoda.

Panny Młode Wikingów przechowywały swoje symboliczne dziewictwo, jak również były daleko od panieństwa.
Wikingowie przechodzili symboliczne odrodzenie i śmierć podczas ceremonii miecza.
Choć pana młodego nie obowiązywał określony dress code, nosił on przy sobie symboliczne przedmioty