Voor iemand die plannen heeft om naar Europa te emigreren, lijkt veel misschien duidelijk, totdat de verborgen complexiteit naar boven komt. Daarbuiten beschouwen velen Europa als een bijna perfect homogene samenleving, tenminste wat betreft de manier waarop ze hun dingen doen. Hoewel het continent grotendeels werkt als een orgaan onder de EU-commissie, bestaan er nog steeds een paar sociale en economische partnerschappen of blokken met regelgeving. Je kunt je dus maar beter goed verdiepen in Scandinavië, het Schengengebied en Scandinavië.
Telkens wanneer iemand een visum aanvraagt om van buitenaf naar Europa te reizen, wordt een Schengenvisum afgegeven. Er staat ook een specifieke naam bij van het land van bestemming waar je als eerste aankomt. Deze haven van aankomst telt als thuis voor de periode. Misschien ben je wel nieuwsgierig naar bepaalde regels voor elk van deze kleine blokken in het Schengengebied.
Namen van regionale blokken waarmee je kennis moet maken
Hoewel het internet ons vandaag de dag een antwoord geeft op bijna alles wat we nodig hebben met een simpele klik, is het heel belangrijk om een idee te hebben over wat we moeten zoeken. Stel je voor dat je in Europa bent en iemand vertelt je dat hij of zij een balkan, mediterraan of scandinaviër is. In het begin kun je verrast zijn. Innerlijk zou je zoiets hebben van aah! Ik dacht dat je een Europeaan was. Maar laat maar, er is een verdeling van Europa, hoewel er niet altijd veel over wordt gesproken omdat de overkoepelende tag Europa alles bedekt.
In Europa zijn de termen Nordic, Schengen en Scandinavië niet door elkaar te gebruiken zoals in andere delen van de wereld. Het zou zelfs onwetendheid zijn om over deze plaatsen te praten alsof ze hetzelfde betekenen als wat er in de boeken over staat.
Schengengebied
Nu je besloten hebt om nooit in de val van onwetendheid te trappen, moet je weten dat Schengen een zone is. De zone bestaat uit 26 Europese landen. Met het visum dat op de ambassade of het consulaat wordt afgegeven, kun je al deze landen bezoeken zonder dat je je extra hoeft te identificeren.
Het uitgestrekte Schengengebied registreert elk jaar zo veel immigratie, zowel naar binnen als naar buiten. De economische activiteiten en de nauwe banden die de meeste Schengenlanden in de loop der tijd hebben opgebouwd, maken de regio zo mooi. In feite zijn er in de hiërarchie van wetten gevallen waarin de Schengen- of EU-wetten voorrang hebben op andere landspecifieke wetten. Dit kan belangrijk zijn voor een immigrant die worstelt om een verblijf te regelen of zijn verblijfsstatus te wijzigen. Een beroep doen op de EU-wetgeving kan in sommige gevallen en met een goede advocaat je arme huid redden bij de uitzetting.
Belangrijke informatie voor immigranten over elk van de Schengenlanden vind je hier.
De Noordse regio
De Noordse regio bestaat uit vijf soevereine staten: Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland en IJsland. De drie autonome gebieden die verbonden zijn met deze vijf staten – Groenland, Faeröer en Aland – maken er echter ook deel van uit. Dit alles vormt een onderscheidende regio die verbonden is door historische banden. De regio’s hebben ook een sterke intergouvernementele samenwerking op het gebied van nationale grenzen.
Om dit beter te begrijpen, moet je het stap voor stap begrijpen. Om te beginnen betekent Norden letterlijk het “Noorden” in de Noorse, Zweedse en Deense taal. Noordelijk was minstens tot de jaren 1950 een benaming voor deze regio. Bovendien bedachten de Fransen ook de uitdrukking “le pays Nordiques”, wat simpelweg de Scandinavische landen betekent. Het is een gemeenschappelijke term om alle vijf noordelijke staten in Europa samen te brengen onder één paraplu die door al deze landen wordt geaccepteerd.
Een vraag die je vaak zult tegenkomen is: waar ligt Scandinavië? Hoewel je zou denken dat dit een eenvoudige vraag is om te beantwoorden, kan het wel eens moeilijker blijken te zijn. Je moet weten dat wat echt Scandinavië is, kan veranderen afhankelijk van de geografie, cultuur en taal.
Bewijs dat je misschien ook wilt onderzoeken wijst erop dat Scandinavië in de 18e eeuw is ontstaan. Het heeft iets te maken met de inspanningen van Deense en Zweedse universiteiten om de gemeenschappelijke geschiedenis, kunst, cultuur en mythologie tussen drie staten te promoten: Denemarken, Zweden en Noorwegen.
Gewoon zodat je je meer toevallig voelt over dit onderwerp, kun je misschien proberen op te scheppen dat de oorspronkelijke zin in dit concept “Scania” was. Scania is de meest zuidelijke provincie in Zweden waar de term “Scandinavië” vandaan komt. Denemarken en Noorwegen werkten aanvankelijk samen onder één koninkrijk, een reden voor hun gemeenschappelijke liefde voor hygge.
Noorwegen en Zweden vielen ook onder één koninkrijk totdat Noorwegen onafhankelijk werd. Daarom vormt Scandinavië een groep landen die Denemarken, Zweden en Noorwegen omvat, maar soms ook Finland, IJsland en de Faeröer.
Wat maakt echt het verschil tussen deze drie regio’s?
Het komt vaak voor dat mensen het niet altijd eens zijn over de definities van Scandinavië. Als het woord Scandinavisch valt, wordt het nog ingewikkelder om de Scandinavische en Scandinavische regio aan te pakken. Het lijkt min of meer hetzelfde te betekenen, gezien het feit dat de twee een aantal dingen gemeen hebben. Daarom gebruiken sommige mensen Scandinavië en Noords altijd door elkaar, terwijl anderen ervoor zorgen dat elke regio een specifieke betekenis krijgt.
Voor sommige mensen bestaat Scandinavië alleen uit Denemarken, Noorwegen en Zweden zonder Finland en IJsland. Terwijl de term Scandinavië de bredere regio beschrijft, wordt Nordic veel populairder omdat het een veel flexibeler concept is. De betekenis en de geografische context zijn op verschillende momenten volledig veranderd en dat zal ongetwijfeld zo blijven.
Het Schengengebied daarentegen omvat alle 26 Europese landen maar niet alle EU-staten maken er deel van uit. Ierland bijvoorbeeld blijft. Andere landen, zoals Roemenië, Bulgarije, Kroatië en Cyprus, spannen zich in om deel uit te maken van dit gebied. Je moet echter rekening houden met het bestaan van enkele Europese staten op dit gebied, die echter geen deel uitmaken van de EU. Bijvoorbeeld IJsland, Noorwegen, Liechtenstein en Zwitserland.