7 Werelderfgoederen in Noorwegen
7 Werelderfgoederen in Noorwegen om te bezoeken
Verken het werelderfgoed in Noorwegen. De criteria voor toelating tot de UNESCO-lijst van werelderfgoedsites zijn streng; “Meesterwerken gecreëerd door mensen” is een van die criteria. Een andere mogelijkheid zijn plaatsen die de uitwisseling tussen culturen documenteren of plaatsen die getuigen van levende of verloren beschavingen.
Het jaartal op de UNESCO-lijst staat tussen haakjes
West-Noorse fjorden – Geirangerfjord en Nærøyfjord (2005)
Watervallen geven de fjorden beweging, het diepblauwe water en de schone lucht kalmeren en de met sneeuw bedekte bergen bieden de fjorden perspectief en drama. Dit is de natuur op haar best, zacht en hard tegelijk.
De fjorden van Noorwegen zullen je altijd bijblijven
Het werelderfgoed Naroyfjorden in Noorwegen
Roros Mijnstad en de Omtrek (1980)
De houten gebouwen in en rond het centrum van Roros (Røros) staan op de Werelderfgoedlijst. “Bergstaden” heeft veel van zijn oorspronkelijke staat behouden met straten uit het begin van de 17e eeuw en houten huizen uit de 18e en 19e eeuw.
Maak een uitstapje naar de mijn van Olav, op een kwartiertje rijden van de stad. Hier op de kale berg zie je een overvloed aan sporen van 300 jaar mijnbouw, waaronder een gerestaureerde kabelbaan. Het Roros museum bezoekt de mijnen in de omgeving, met rondleidingen die in de zomer meerdere keren per dag plaatsvinden.
Urnes Staafkerk (1979)
Buiten de stad staat in Urnes een prachtige en goed bewaard gebleven staafkerk uit de middeleeuwen.
Industrieel erfgoed Rjukan-Notodden (2015)
De nieuwste toevoeging aan het werelderfgoed in Noorwegen is Notodden Industrual Site. De industriële bakermat van Noorwegen staat op de Werelderfgoedlijst. Deze plaatsen vertegenwoordigen de transformatie van een arm land naar een van de rijkste. Het waren verspreide boerendorpen die uitgroeiden tot een grote industriële samenleving. De sites vertegenwoordigen een unieke geschiedenis van waterkracht, die werd omgezet in vloeibaar ijzer en meststoffen.
De faciliteiten in Rjukan en Notodden zijn een belangrijk onderdeel van het recente erfgoed van Noorwegen.
Traena Nordland
Vegaøyan – De Vega Archipel (2004)
De kust van Vega Helgeland is een archipel met veel ondiep water. Vooral bekend om de eidereenden(lees meer over eidereenden) en de traditie van de productie van eiderdons. Het Eider Museum is een aangename kleine plek om kennis op te doen. Eten van gastronomische klasse en een aangename omgeving vind je in Vega Coastal Hotel.
Buiten Bronnoysund (Brønnøysund) ligt een berg met geweldige gaten, Torghatten, die een bezoek waard is.
Bryggen (1979)
De 61 bewaard gebleven houten gebouwen zijn een prachtig gezicht op Vågen in Bergen. We kennen Bryggen al uit de jaren 1100 en van 1350 tot 1764; het bood onderdak aan Hanzekooplieden in de houten gebouwen. In 1702 brandde Bryggen af, maar de houten gebouwen werden weer opgebouwd. Bovendien brandden in 1955 delen van Bryggen af en het brandterrein is tegenwoordig Bryggens Museum. Van daaruit beginnen in de zomer dagelijkse begeleide wandelingen.
Rots-in-Lofoten
Rotskunst van Alta (1985)
In Alta vind je de grootste concentratie rotskunst van Noord-Europa, gemaakt door jagers en vissers. Het staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. In het Alta Museum in Hjemmeluft worden meer dan 3000 rotstekeningen en meer dan 85 panelen tentoongesteld, die allemaal tussen de 7000 en 2000 jaar oud zijn. Tentoonstelling over het leger en de Alta-riviercampagne in WO2. De Petroglyph-pilgrimstocht is aangepast voor gehandicapten met een speciale rollende helling rond het petroglyfengebied. In juli toert het met gidsen.
Wandelen Romsdalseggen
Struve Geodetische Boog (2005)
Friedrich Georg Wilhelm Struve mat de afstand van de Zwarte Zee tot Hammerfest – Struve Geodetic Arc – om uit te vinden hoe plat de aarde bij de polen is. Zijn werk duurde van 1845-1855, met de hulp van assistenten. Gegevens van de Struve Geodetische Boog vormden samen met gegevens van andere meridianenbogen de basis voor kartering en landmetingen in de meeste landen in West-Europa, totdat satelliettechnologie het in 1970 overnam.
Geef een reactie