Als internationale student die naar Denemarken kwam, had ik spijt dat ik het gebaar van de universiteit om me te helpen op de eerste dag op de campus had genegeerd. De universiteit was inderdaad duidelijk geweest in de inleidende mededeling die me was toegestuurd toen ik nog in Kenia was. Ze benadrukten dat ik van tevoren met hen communiceerde, zodat ze de ontvangst door hun vertegenwoordiger konden organiseren. De vertegenwoordiger zou me ook wegwijs maken in de kritieke faciliteiten op de campus. In de overtuiging dat mijn zus al in Denemarken woonde, koos ik ervoor om het op mijn manier te doen en uiteindelijk moest ik lijden.
Plannen voor de eerste dag op de campus
Het is belangrijk om van tevoren plannen te maken voor de eerste dag op de universiteit, zodat de ervaring niet dramatisch en teleurstellend wordt. Het was winter toen ik mijn eerste bezoek bracht aan de Universiteit van Zuid-Denemarken. Omdat het in de winter erg koud is in Denemarken, betekende rondlopen en buiten blijven dat ik mezelf blootstelde aan het kille weer.
Fouten op de eerste dag op de campus
Als er iets is wat ik goed had moeten doen, was het organiseren met de universiteit om me te ontvangen. Nogmaals, ik zou internet op mijn telefoon hebben gehad voor het geval ik iets nodig had om de richting te controleren. Ik zou ook zwaardere kleding hebben gedragen die geschikt is voor de winter.
Studeren als internationale student brengt veel financiële eisen met zich mee, zelfs als je een volledige beurs hebt gekregen. Vanaf dag één was het al duidelijk dat ik echt een goed bedrag nodig zou hebben om in mijn geldbehoefte te voorzien.
Vroeg arriveren voor studies
Het is altijd goed om met alle beschikbare middelen op het juiste moment aan te komen voor de studie, of zelfs eerder als de verblijfsvergunning dat toelaat. Als je op tijd aankomt, kun je de nieuwe omgeving ervaren voordat de studie kan beginnen. Enkele belangrijke evenementen voorafgaand aan de studie die ik miste, waren oriëntatie, een bezoek aan de hoofdcampus in Odense en een openingsfeest voor studenten.
Doordat ik niet in het land aankwam voordat de studie begon, had ik totaal geen contact met mijn medestudenten en het systeem. Ik moest een zeer steile leercurve nemen, waarbij ik zo veel mogelijk probeerde te socialiseren met andere studenten terwijl het gewicht fo studies ook veel werd. Dit belemmerde mijn socialisatie enorm, in ieder geval voor het eerste kwartaal van mijn studie.
Aard van mijn masteropleiding
Mijn programma is interdisciplinair in de zin dat het zowel sociale wetenschappen als natuurwetenschappen integreert. Omdat ik een natuurwetenschappelijke achtergrond had, moest ik me aanpassen en nieuwe sociaalwetenschappelijke concepten leren. Uitdagend genoeg waren sommige van deze concepten al uitgelegd in eerdere lessen voordat ik me bij de universiteit meldde.
Eerlijk gezegd viel het me zwaar dat ik sommige concepten niet meteen kon toepassen, zoals mijn collega-studenten. Ik moest de aantekeningen en oefeningen snel genoeg doornemen om de achterstand in te halen. Ik wilde me niet opgefokt en dom voelen! Ik nam mijn toevlucht tot diep en intensief lezen. Deze aanpak wierp zijn vruchten af. Binnen twee weken was ik op sleeptouw met de cursus.
Leermethoden en levering
Het volgen van mijn masteropleiding in Denemarken bleek een van de beste ervaringen ooit in mijn academische leven. Het onderwijs is niet indoctrinerend, wat betekent dat docenten spannende informatie in tekstboeken niet als de ultieme waarheid beschouwen. De dagelijkse lezingen gingen over inquisitie, het onderzoeken van kennis, het bekritiseren van concepten en theorieën. Uit de vele stukjes informatie zouden we uiteindelijk beter geïnformeerd en uitgedaagd worden.
Groepswerk
Groepswerk en teamwork is een typische leermethode voor masterstudenten in Denemarken. In de meeste van mijn cursussen leggen docenten de nadruk op sociaal en transactioneel leren. Het idee is om leerlingen te helpen hun beperkingen, angsten en sociale barrières te overwinnen om het beste uit leren te halen.
In de collegezalen en daarbuiten hielden we ons bezig met peer-to-peer leren, waarbij de docent zichzelf niet als enige bron van kennis beschouwt. De meesten van hen benadrukken zelfs dat ook zij in het programma zitten om van ons te leren. Dit alleen al zet de toon voor kritisch en creatief denken van een hoge orde.
Lezingen
De multidisciplinaire aard van mijn programma betekende dat we met verschillende theorieën, hypotheses, methoden en modellen werken; de meeste daarvan waren nieuw voor mij. Het feit dat de docenten de ideeën op zo’n manier uitlegden dat iedereen ze begrijpt, was geweldig. De leermiddelen zoals software, tekstboeken en studienetwerken maken leren in Denemarken echt tot een geweldige ervaring. Met slechts twee tot drie lessen per week kon ik tijd vrijmaken voor privéstudie of een bezoek aan de bibliotheek om gewoon nieuwsgierig te lezen.
Universitaire examens in Denemarken
Als iemand die uit een onderwijssysteem komt waar de nadruk altijd lag op het halen van examens en het schrijven van toetsen op examenboekjes, was dat in Denemarken niet hetzelfde. In Denemarken staan de cijfers inderdaad centraal, maar de manier van beoordelen daagt de leerlingen uit om verder te denken dan de conventionele kennis. Ik durf te wedden dat ik het gevoel had dat mijn IQ een piek bereikte (maar dat is overdreven).
